[PDF] Alleingang (3): Questionnaire 20 mrt. 2022 een aantal

View - Download Alleingang (3): Questionnaire

Previous PDF

Next PDF

België - Belgique

P.B.

BRUSSEL X

3 / 2964

P706236

216
maart april 2022 jaargang 36 www.dewitteraaf.be redactie & administratie: DWR/TWR vzw

Postbus 1428 - 1000 Brussel 1

t.: 32(0)2 223.14.50 - email info@dewitteraaf.be zesendertigste jaargang - ISSN 0774-8523 verschijnt tweemaandelijks - 14.000 ex. afgiftekantoor Brussel X toegelaten gesloten verpakking Brussel X 3/187 Melissa Mabesoone, Valérie Mannaerts, wendelien van oldenborgh, Ellen Schroven, Koen Sels, Dirk Somers, Berend Strik, Nele Tas, Dennis Tyfus, Cecilia Vallejos & Matthijs de Bruijne, Jozef Wouters 25-

48Alleingang (3):

Questionnaire

Raymond Pettibon, Zonder titel (As You Were...), 2020, Sadie Coles HQ en David Zwirner

De Witte Raaf - 216 / maart - april 20222

Carel Blotkamp

Hong Wan Chan

Laurie Cluitmans

Yael Davids

Daguo, Nanhai (Foshan), 2018, foto Hong Wan Chan

De botanische revolutie, Centraal Museum, Utrecht,

2021-2022, © Centraal Museum Utrecht, foto Gert

Jan van Rooij

De Witte Raaf - 216 / maart - april 20223

ningen van zijn gehele structuur kijk, is het stuk onder de grond groter dan het zichtba re deel. Ook leeft de boom samen met mie ren - wat in de biologie ‘symbiose" wordt genoemd. De boom produceert specieke omstandigheden om de mierenkolonie te beschermen en te voeden, en de mieren ver- dedigen op hun beurt de boom tegen herbi voren. Recent onderzoek naar aanleiding van de klimaatverandering toont aan dat de acacia in de Arava-woestijn sterker groeit in de zomer, dat wil zeggen in ruigere omstan digheden. Verondersteld wordt dat de boom oorspronkelijk uit Afrika komt, vanwaar- uit hij zich miljoenen jaren geleden ver- spreidde. Als tropische boom is hij genetisch geprogrammeerd om te groeien in maxima le hoeveelheden licht en warmte.

Als ik de vragen lees, lijkt er sprake te zijn

van een agenda - de suggestie is dat samen werking op dit moment een trend is - en misschien is dat inderdaad zo. Maar trends worden vaak in gang gezet door maat schappelijke behoeften. Trends zijn niet per denitie slecht, vooral niet als ze toela ten om een bepaalde context ter discussie te stellen. Persoonlijk heb ik het gevoel dat het

DNA van de Nederlandse cultuur gekant is

tegen samenwerkingsdenken, zeker in ver- gelijking met andere culturen die ik ken.

Hier wordt het individu te vaak overschat.

Mijn werk is vaak opgedragen aan ande-

ren, levende of juist historische guren die ik tijdens het proces heb leren kennen - vaak mensen die verschillende soorten ken nis in zich dragen, artistieke, politieke en spirituele, en die tijdens hun leven verbor- gen of ongezien bleven. Het productiepro ces bestaat vervolgens vooral uit aandacht schenken aan de omstandigheden waarin het werk zal ‘leven" (de ruimte, het land, de mensen, enzovoort). Dat houdt in dat je met elkaar in gesprek gaat, je stem laat horen, je tot elkaar verhoudt.

Wanneer ik over samenwerking nadenk,

voel ik dat ik precies moet zijn wat betreft de economie die ontstaat door het maken van een werk. De standaardtoestand van het enkelvoudige lichaam aanvaarden, bete kent erkennen dat die er een is van onder- linge afhankelijkheid - met een voortduren de behoefte aan anderen. Dat is een zegen.

Het pad waarop je je eigen beperking beseft,

is het pad naar het aangaan en scheppen van relaties.

Ik werk nauw samen met mijn partner,

André van Bergen; de ethische vraag wan

neer hij formeel gezien mijn ‘coauteur" is, is een uitdaging - ik heb er nog geen antwoord op gevonden. Ook Hannah Dawn Henderson aan het maakproces. Bovendien werk ik heel nauw samen met curatoren, vrienden en andere partijen. Het is mijn taak om een eco nomie op te zetten die degenen steunt die mij steunen: credits geven, nanciële opbreng sten delen, transparant zijn, zoeken naar andere alternatieve economieën.

Het werk is nooit autonoom: creatie is

een oefening in dankbaarheid tegenover de omgeving. Hoewel ik een toenemend besef zie van de noodzaak van samenwerking, weet ik niet goed wat dat heel concreet betekent.

Neem bijvoorbeeld de groeiende populari

teit van zogeheten , zoals in:

‘Studio [vul de naam van een kunstenaar

in]". Deze lijkt op een overname van projectontwikkelaarswaarden, waarbij weinig recht wordt gedaan aan de mensen die de kunstenaar ondersteunen, aangezien de naam van de kunstenaar centraal blijft staan. Ik vind dat we meer verantwoorde lijkheid moeten tonen voor onze omgeving, of die nu sociaal of ecologisch van aard is.

Ik spreek liever in termen van solidariteit,

het scheppen van bondgenootschappen, van afniteiten, dan in termen van samen werking. We leren van de verschillen.

Toen ik voor mijn tentoonstelling

met de collectie van het Van

Abbemuseum werkte, vond ik dit prachti

ge citaat van Joan Jonas: ‘Hoewel veel van mijn performances solowerken zijn, bestaat zoiets eigenlijk niet. Een voorstelling is van nature een samenwerking tussen veel men sen die helpen met alle aspecten van de productie. Ik heb vooral geluk gehad met de steun van vele vrienden die op allerlei manieren aan mijn werk hebben bijgedra gen: door met me op te treden, me technisch bij te staan, me ruimte en nanciële steun te geven, of gewoon ideeën met me te delen die later vorm kregen als momenten in mijn voorstellingen, lms en video"s."

Ik zie een gebrek aan solidariteit op institu-

tioneel en individueel niveau. Het is ook een structureel probleem. De manier waarop nanciering wordt toegewezen aan kunst instellingen kweekt bijvoorbeeld hypercon currentie en stimuleert het denken volgens individuele belangen. Zo worden de polari satie en de vervreemding in de wereld en in de kunstwereld versterkt - uiteindelijk is dat een kapitalistische drang. Er valt een tegen strijdigheid op te merken: het narratief van het kunstveld is gericht op (sociale) recht vaardigheid, maar dat blijkt niet altijd uit de daden van de actoren. Ik ben zoekende naar alternatieven, ik weet niet of dat komt doordat ik het voorrecht van een zekere onafhankelijkheid heb, of omdat ik de laat ste tijd een extreem gebrek aan respectvol le communicatie, zorg en solidariteit in de kunstwereld heb vastgesteld.

Yael Davids (1968) woont en werkt in

Amsterdam. Ze studeerde respectievelijk beel

dende kunst, sculptuur en dans aan de Gerrit

Rietveld Academie, het Pratt Institute (New

York) en de Akademie der Kulturellen Bildung

(Remscheid, Duitsland). In 2020 rondde ze als eerste kandidaat het Creator Doctus- programma af, een initiatief van de Gerrit

Rietveld Academie en het Van Abbemuseum,

met de tentoonstelling . In boek vorm is haar werk vastgelegd in onder meer (Artimo Foundation,

2002) en

(Roma Publications,

2018). Ze is tevens Feldenkrais-instructeur.

Er zijn een aantal redenen om te kiezen voor

individueel kunstenaarschap. Een atelier is niet alleen een werkplek, maar ook een mentale ruimte die je moeilijk kan delen; je kan het volledige proces van concept tot beeld zelf verwezenlijken; je hebt de vrijheid om op elk moment van de dag te kunnen werken. (Dat laatste is in werkelijkheid eer- der een pragmatische keuze, want het kun stenaarschap wordt meestal gecombineerd met een job met vaste uren.)

Mijn positie wijkt niet zo sterk af van

die van de meeste kunstenaars: het crea tieproces is voor mij eveneens een gebeuren. Waarin zit het verschil? is de basis van mijn praktijk, en die context ligt grotendeels buiten mezelf, in combina tie met een - uitbreidend en veranderlijk - referentiekader. Door mij de context toe te eigenen, zijn er altijd verwijzingen van bui ten mezelf aanwezig. Misschien is indivi dueel auteurschap vanuit dit standpunt al meteen een illusie?

De voorbije jaren heb ik samenwerkingen

opgebouwd met kunstenaars en makers, telkens vanuit eenzelfde idee, een dialoog tussen twee of meer praktijken, gestoeld op vertrouwen en artistieke vrijheid. Een eer- ste aanzet tot interactie kwam tot stand met Kristof Van Gestel ( 2008,

Kortrijk). De objecten en sculpturen die

ik van hem kreeg aangereikt, werden deel van een nieuw werk dat ik samenstelde: een installatie, een video, een nieuwe sculp tuur... Van Gestels werk werd deel van mijn werk, hij gaf letterlijk zijn auteurschap uit handen, wat voor ons beiden een interes sant leerproces bleek.

Daarna heb ik samengewerkt met Esther

Venrooy (

, 2009, Oostende) en met Marc Nagtzaam ( , 2011, Leuven). De dialoog was gebaseerd op een gedeelde fascinatie voor architectuur en ruimte, hoewel Venrooy als geluidskunstenaar actief is en Nagtzaam als tekenaar. De vorm van de samenwerking is spontaan gegroeid, de individuele praktijk is te herkennen in een gedeeld auteurschap, waardoor de samenwerking op langere ter- mijn mogelijk bleef: de praktijk van de ander als ‘extensie" van de eigen praktijk.

Vanuit het idee om muziek op mijn prak-

tijk te betrekken, heb ik in 2016 het initi atief genomen om samen te werken met

Klaas Vanhee en Karel Verhoeven, twee

beeldende kunstenaars en muzikanten.

Binnen ons collectief And Many More werd

duidelijk dat de individuele praktijk ten dien ste van het geheel moest staan: elke beslis sing moest zowel gedragen worden door de groep als door één auteur. Soms werkten we samen in het atelier, soms apart. Toch ben je als individu minder zichtbaar, en ik merk dat we het collectief eerder als een zijspoor zijn gaan beschouwen.

De samenwerking met Dimitri Vangrun-

der beek, sinds 2019, is gestoeld op onder- zoek binnen een gemeenschappelijk inte resseveld. We werken nooit fysiek samen, en tijdens het creatieproces gaan we indivi dueel aan de slag. Voor elk project leggen we een format vast. We nodigen elkaar uit om een plek of een ruimte te ervaren, we stu ren elkaar tekst of beeld, we bezoeken een tentoonstelling of kijken naar een lm. Die ervaring en reectie vormt de basis voor een werkkader.

Alleen werken of binnen een collectief

vind ik niet zo verschillend: mijn artistie ke praktijk staat voorop, en je brengt je auteurschap binnen in een bredere context.

Werken met anderen brengt een proces op

gang dat ik anders nooit zou doormaken.

En toch is het noodzakelijk - en een bewus

te keuze - om het creatieproces in alle een zaamheid door te maken in het atelier.

Hans Demeulenaere (1974) is beeldend

kunstenaar. Recente tentoonstellingen: (De Garage, Mechelen, 2021) en de groepstentoonstellingen (SMAK, Gent, 2021) en (Villa Zephyr, Westende, 2022). In eigen beheer werden in 2021 de publicaties en (met Dimitri

Vangrunderbeek) uitgegeven.

Na een individuele praktijk van ruim ander-

half decennium waarin samenwerkin gen een centrale rol speelden, initieerde ik een jaar geleden het voor

KUNST en

(K). Waar mijn eerder werk bestond uit losse projecten of kunstwerken die een plaats kregen binnen het reguliere kunstgebeuren, is het doel van K om die ‘kunstruimte" anders vorm te geven. Waar winst, concurrentie, onafhan kelijkheid en autonome zelfrealisatie in tra ditionele kunstplekken dominant blijven, stelt Kwederzijdse afhankelijkheid voor- op, om een andere omgang te bewerkstelli gen met precariteit als de conditie van onze laatkapitalistische wereld. De methode is gebaseerd op het aangaan van wisselwer- kingen tussen interne en externe deelne mers die we ‘publieken met " noemen.

Spreken doen we nooit vanuit een collec

tieve stem, maar binnen een gezamenlijke praktijk van singulariteiten.

Onze eerste interventie vond plaats als

onderdeel van het kunstenparcours Kunst & Zwalm, in de nazomer van 2021, aan de rand van het gehucht Korsele in Oost-

Vlaanderen. Met een tiental deelnemers,

waaronder kunstenaars, een pedagoog, een kunsttheoreticus en kunststudenten, installeerden we onze tenten en namen we tijdens ons verblijf de dagelijkse taken op, zoals koken en afwassen, de leef- en verga derruimte onderhouden, spullen droog houden wanneer het regent enzovoort.

Geruggensteund door formele en informe

quotesdbs_dbs47.pdfusesText_47

[PDF] mélioratif contraire

[PDF] mélioratif définition simple

[PDF] mélioratif et péjoratif exercices

[PDF] mélioratif péjoratif

[PDF] mélioratif péjoratif exercices

[PDF] mélioratif péjoratif exercices pdf

[PDF] mélioratif péjoratif francais facile

[PDF] méliorative définition

[PDF] méliorative synonyme

[PDF] melissa medina manuel d. medina

[PDF] membres conseil présidentiel pour l'afrique

[PDF] même aire périmètre différent

[PDF] Meme denominateur

[PDF] meme les eleves au college peuvent faire

[PDF] même nom de famille