[PDF] nefas
[PDF] matiere stmg terminale
[PDF] terminal stmg rh
[PDF] emploi du temps stmg terminale
[PDF] emploi du temps terminale stmg mercatique
[PDF] stmg coefficient
[PDF] emploi du temps terminale stmg gestion et finance
[PDF] terminale stmg mercatique programme
[PDF] horario para tercero de primaria
[PDF] horario de clases para primer grado de primaria
[PDF] horario de clases quinto grado primaria
[PDF] horario de clases para segundo grado de primaria
[PDF] horario de clases para cuarto grado de primaria
[PDF] horario de clases sexto grado primaria
[PDF] horario de clases para cuarto grado de primaria publica
1
TEXTES LATINS
Séquence 1: SENEQUE, PHEDRE
1.) Entrée en scène de Phèdre
vers 99 à 128.
Editions Hatier- les Belles Lettres p. 21 et 32.
2. ) "L'Amour est un dieu tout puissant": Phèdre, la nourrice
vers 177 à 203.
Editions Hatier- les Belles Lettres p.40.
3. ) "L'aveu de Phèdre à Hippolyte": Phèdre, Hippolyte
Vers 645 à 671.
Editions Hatier- les Belles Lettres p.83 et 84.
4. )"Dernières paroles de Phèdre": Phèdre, Thésée
Vers 1159 à 1198.
Editions Hatier- les Belles Lettres p.130 et 131.
Séquence 2 : INTERROGATIONS PHILOSOPHIQUES
AUTOUR DE L'EPICURISME
1. ) Lucrèce, De rerum natura I, vers 62 à 79, "Epicure, héros de la liberté".
(Manuel p. 146).
2. ) Lucrèce, De rerum natura I, vers 80 à 101 "Le sacrifice d'IphigĠnie".
(Manuel p. 148. Texte donné avec traduction en correspondance).
3. ) Lucrèce, De rerum natura, II, 1 à 19 "Sérénité épicurienne"
(Manuel p. 116).
4. ) Horace, Odes II, 3, A Quintus Delius.
(Texte latin photocopié donné en correspondance avec la traduction dans le manuel p.120).
Séquence 3: INTERROGATIONS PHILOSOPHIQUES
AUTOUR DU STOICISME
8.) Sénèque, Lettres à Lucilius, IX, 9 et 10; XIV, 3: "Raison, vertu et bonheur"
(texte photocopié.
De "In homine, quid est optimum? à "honestum est" et de "Quid est beata vita?" à "qualis deum deceat".
9. ) Sénèque, Lettres à Lucilius, IX, 18 et 19: "la victoire du sage face à l'adversité: l'exemple de Stilpon".
De "Hic enim capta patria" à "fine designat".
2
Séquence 1: OEUVRE COMPLETE, PHEDRE DE SENEQUE
Texte 1: Prologue: tirade de Phèdre, vers 99 à 128.
Sed maior alius incubat maestae dolor.
Non me quies nocturna, non altus sopor
soluere curis: alitur et crescit malum et ardet intus qualis Aetnaeo uapor exundat antro. Palladis telae uacant et inter ipsas pensa labuntur manus;
105 non colere donis templa uotiuis libet,
non inter aras, Atthidum mixtam choris, iactare tacitis conscias sacris faces, nec adire castis precibus aut ritu pio adiudicatae praesidem terrae deam : [110] iuuat excitatas consequi cursu feras et rigida molli gaesa iaculari manu.
Quo tendis, anime? quid furens saltus amas?
fatale miserae matris agnosco malum: peccare noster nouit in siluis amor.
115 genetrix, tui me miseret : infando malo
correpta pecoris efferum saeui ducem audax amasti; toruus, impatiens iugi adulter ille, ductor indomiti gregis - sed amabat aliquid. quis meas miserae deus [120] aut quis iuuare Daedalus flammas queat? non si ille remeet, arte Mopsopia potens, qui nostra caeca monstra conclusit domo, promittat ullam casibus nostris opem. stirpem perosa Solis inuisi Venus
125 per nos catenas uindicat Martis sui
suasque, probris omne Phoebeum genus onerat nefandis: nulla Minois leui defuncta amore est, iungitur semper nefas. 3 Texte 2: Toute puissance de l'amour͗ Phğdre, la nourrice, ǀers 177 ă 204
Ph. Quae memoras scio
uera esse, nutrix; sed furor cogit sequi peiora. uadit animus in praeceps sciens remeatque frustra sana consilia appetens. sic, cum grauatam nauita aduersa ratem propellit unda, cedit in uanum labor et uicta prono puppis aufertur uado. quid ratio possit? uicit ac regnat furor,
185 potensque tota mente dominatur deus.
hic uolucer omni pollet in terra potens laesum flammis torret indomitis Iouem;
Gradiuus istas belliger sensit faces,
opifex trisulci fulminis sensit deus, [190] et qui furentis semper Aetnaeis iugis uersat caminos igne tam paruo calet; ipsumque Phoebum, tela qui neruo regit, figit sagitta certior missa puer uolitatque caelo pariter et terris grauis.
195 Nvt. Deum esse amorem turpis et uitio fauens
finxit libido, quoque liberior foret titulum furori numinis falsi addidit. natum per omnis scilicet terras uagum
Erycina mittit, ille per caelum uolans
[200] proterua tenera tela molitur manu regnumque tantum minimus e superis habet: uana ista demens animus asciuit sibi
Venerisque numen finxit atque arcus dei.
4 Texte 3: L'aǀeu de Phğdre ă Hippolyte͗ Phğdre, Hippolyte, ǀers 645 ă 671
645 Hi. Amore nempe Thesei casto furis?
Ph. Hippolyte, sic est: Thesei uultus amo
illos priores, quos tulit quondam puer, cum prima puras barba signaret genas monstrique caecam Gnosii uidit domum et longa curua fila collegit uia. quis tum ille fulsit! presserant uittae comam et ora flauus tenera tinguebat pudor; inerant lacertis mollibus fortes tori, tuaeque Phoebes uultus aut Phoebi mei,
655 tuusque potius - talis, en talis fuit
cum placuit hosti, sic tulit celsum caput. in te magis refulget incomptus decor: et genitor in te totus et toruae tamen pars aliqua matris miscet ex aequo decus: in ore Graio Scythicus apparet rigor. si cum parente Creticum intrasses fretum, tibi fila potius nostra neuisset soror.
Te te, soror, quacumque siderei poli
in parte fulges, inuoco ad causam parem:
665 domus sorores una corripuit duas,
te genitor, at me gnatus. - en supplex iacet adlapsa genibus regiae proles domus. respersa nulla labe et intacta, innocens tibi mutor uni. certa descendi ad preces: [670] finem hic dolori faciet aut uitae dies. miserere amantis. - 5 Texte 4: Dernières paroles de Phèdre: Phèdre, Thésée, vers 1159 à 1198
Phaedra: Me me, profundi saeue dominator freti,
[1160] inuade et in me monstra caerulei maris emitte, quidquid intimo Tethys sinu extrema gestat, quidquid Oceanus uagis complexus undis ultimo fluctu tegit.
O dure Theseu semper, o numquam ad tuos
1165 tuto reuerse: gnatus et genitor nece
reditus tuos luere; peruertis domum amore semper coniugum aut odio nocens.
Hippolyte, tales intuor uultus tuos
talesque feci? membra quis saeuus Sinis [1170] aut quis Procrustes sparsit aut quis Cresius,
Daedalea uasto claustra mugitu replens,
taurus biformis ore cornigero ferox diuulsit? heu me, quo tuus fugit decor oculique nostrum sidus? exanimis iaces?
1175 ades parumper uerbaque exaudi mea.
nil turpe loquimur: hac manu poenas tibi soluam et nefando pectori ferrum inseram, animaque Phaedram pariter ac scelere exuam. et te per undas perque Tartareos lacus, [1180] per Styga, per amnes igneos amens sequar placemus umbras: capitis exuuias cape laceraeque frontis accipe abscisam comam. non licuit animos iungere, at certe licet iunxisse fata. morere, si casta es, uiro;
1185 si incesta, amori. coniugis thalamos petam
tanto impiatos facinore? hoc derat nefas, ut uindicato sancta fruereris toro. o mors amoris una sedamen mali, o mors pudoris maximum laesi decus, [1190] confugimus ad te: pande placatos sinus.
Audite, Athenae, tuque, funesta pater
peior nouerca: falsa memoraui et nefas, quod ipsa demens pectore insano hauseram, mentita finxi. uana punisti pater,
1195 iuuenisque castus crimine incesto iacet,
pudicus, insons - recipe iam mores tuos. mucrone pectus impium iusto patet cruorque sancto soluit inferias uiro. 6
Séquence 2 : INTERROGATIONS PHILOSOPHIQUES
AUTOUR DE L'EPICURISME
Texte 5: Lucrèce, De rerum natura I, vers 62 à 79, "Epicure, héros de la liberté".
1 Humana ante oculos foede cum uita iaceret
in terris oppressa graui sub religione, quae caput a caeli regionibus ostendebat, horribili super aspectu mortalibus instans,
5 primum Graius homo1 mortalis tollere contra
est oculos ausus primusque obsistere contra; quem neque fama deum2 nec fulmina nec minitanti murmure compressit caelum, sed eo magis acrem inritat3animi uirtutem, effringere ut arta
10 naturae primus portarum claustra cupiret4.
Ergo uiuida uis animi peruicit et extra
processit longe flammantia moenia5 mundi atque omne immensum6 peragrauit mente animoque, unde refert nobis uictor quid possit oriri,
15 quid nequeat, finita potestas denique cuique
quanam sit ratione atque alte terminus haerens7.
Quare religio pedibus subiecta uicissim
opteritur, nos exaequat uictoria caelo.
1 Homo Graius : désigne Epicure
2 Deum = deorum (forme contractée).
3 Inritat = inritavit.
4 Cupiret = cuperet.
5 Flammantia moenia : les remparts enflammés. La voûte du ciel laisse apparaître le feu qui environne l'univers .
6 Omne immensum: le tout immense, l'immensité du tout.
7 Construire: refert quanam ratione finita potestas sit cuique, atque quanam ratione terminus alte haerens sit
cuique. 7 Texte 6: Lucrèce, De rerum natura I, ǀers 80 ă 101 ΗLe sacrifice d'IphigĠnieΗ.
Illud in his rebus vereor, ne forte rearis
impia te rationis inire elementa viamque indugredi sceleris. quod contra saepius illa religio peperit scelerosa atque impia facta.
Aulide quo pacto Triviai virginis aram
Iphianassai turparunt sanguine foede
ductores Danaum delecti, prima virorum. cui simul infula virgineos circum data comptus ex utraque pari malarum parte profusast, et maestum simul ante aras adstare parentem sensit et hunc propter ferrum celare ministros aspectuque suo lacrimas effundere civis, muta metu terram genibus summissa petebat. nec miserae prodesse in tali tempore quibat, quod patrio princeps donarat nomine regem; nam sublata virum manibus tremibundaque ad aras deductast, non ut sollemni more sacrorum perfecto posset claro comitari Hymenaeo, sed casta inceste nubendi tempore in ipso hostia concideret mactatu maesta parentis, exitus ut classi felix faustusque daretur. tantum religio potuit suadere malorum! 8 Texte 7: Lucrèce, De rerum natura, II, vers 1 à 16, "Sérénité épicurienne".
Suave mari magno turbantibus aequora ventis,
e terra magnum alterius spectare laborem ; non quia vexari quemquamst jucunda voluptas, sed quibus ipse malis careas quia cernere suave est.
Suave etiam belli certamina magna tueri
per campos instructa tua sine parte pericli
Sed nihil dulcius est, bene quam munita tenere
edita doctrina sapientum templa serena despicere unde queas alios passimque videre errare, atque viam palantis quaerere vitae, certare ingenio, contendere nobilitate, noctes atque dies niti praestante labore ad summas emergere opes rerumque potiri.
O miseras hominum mentes, o pectora caeca !
qualibus in tenebris vitae quantisque periclis degitur hoc aevi quodcumque est ! nonne videre nihil aliud sibi naturam latrare, nisi ut qui corpore sejunctus dolor absit, mente fruatur jucundo sensu cura semota metuque ? 9
Texte 8: Horace, Odes II, 3, A Quintus Delius.
Aequam memento rebus in arduis
servare mentem, non secus in bonis ab insolenti temperatam laetitia, moriture Delli,
5 seu maestus omni tempore vixeris
seu te in remoto gramine per dies festos reclinatum bearis interiore nota Falerni . quo pinus ingens albaque populus
10 umbram hospitalem consociare amant
ramis? quid obliquo laborat lympha fugax trepidare rivo? huc vina et unguenta et nimium brevis flores amoenae ferre iube rosae,
15 dum res et aetas et sororum
fila trium patiuntur atra. cedes coemptis saltibus et domo villaque, flavos quam Tiberis lavit, cedes et exstructis in altum
20 divitiis potietur heres.
divesne prisco natus ab Inacho nil interest an pauper et infima de gente sub divo moreris: victima nil miserantis Orci.
25 omnes eodem cogimur, omnium
versatur urna serius ocius sors exitura et nos in aeternumquotesdbs_dbs22.pdfusesText_28